viernes, 21 de septiembre de 2012
viernes, 7 de septiembre de 2012
els somnis, somnis són
Dominar el futuro, saber lo que va a pasar, huir de las casualidades, someter al destino. Me consuela pensar que todo esto es más sencillo cuando controlas las pequeñas decisiones de cada día. Cuando las conviertes en una rutina. Pero si no podemos controlar nuestro futuro, al menos nos queda el consuelo de intentar predecirlo. Supongo que la cuestión es sentirnos un poco más seguros. Que alguien nos diga, aunque sea desde unas líneas impresas en papel reciclado, que todo va a salir bien, que nuestros proyectos van a cumplirse, que hoy puede ser un gran día: nuestro día de suerte.
viernes, 31 de agosto de 2012
mimimireia
Puede que un día tenga mil sonrisas para repartir, y otro en cambio no tenga ganas de nada. Quiero a muchas personas, y odio cada dia a alguien diferente. Para unos seré demasiado perfecta y para otros tendré demasiados defectos. Para unos seré la mejor amiga del mundo, y otros no me querran ni ver. Tengo muchas cosas buenas, pero también muchas malas. Me gusta contarle mis secretos a la gente en la que confio y que esa gente confie en mi. Me gusta picar, y que me piquen. Me gusta reir y hacer reir. Me gustan los pequeños detalles y los grandes momentos. Me gusta ayudar a la gente siempre y cuando se lo merezcan. Me gusta actuar sin pensar en las consecuencias. Me gustan las tardes en la playa o el cine aunque otros dias prefiera estar en el parque haciendo el gilipollas. Me gusta saltarme las reglas y no seguir una misma rutina. Me gusta aprender de mis errores, que no son pocos. A veces puedo ser muy timida, otras en cambio puedo ser la mas lanzada. Odio los domingos y me encantan los sábados. Tengo poca confianza en mi misma y mucha en los demás. Puedo ser tan encantadora por las mañanas, como por las tardes, pero depende del pie con el que me levante cada mañana. Tengo miradas que matan y sonrisas que emboban. Para mi es blanco o negro, el gris no existe. O me da igual o todo me afecta. O algo me gusta o no puedo ni verlo. Hago lo que quiero y cuando quiero. Tengo por costumbre soñar despierta todas las noches. Soy de las que piensa que los sábados para disfrutar, y que los domingos son para los arrepentimientos. Soy de las que prefiere un beso sincero que mil "te quiero" fingidos. Soy muy orgullosa y me callo muchas cosas que me gustaria decir. Tengo mis mas y mis menos. Odio que me hagan callar. y qe me ignoren. Me encanta bailar, a mi manera. Me tengo que levantar 100 veces,si no, no aprendo.
domingo, 26 de agosto de 2012
somos
No tengo ni idea de que pasará, no
se como será, ni las personas que estarán en ese momento. No tengo ni la menor idea de que voy hacer, con
quien y mucho menos porqué. Sólo sé que va a llegar, llegará eso a lo que
llamamos futuro. Se aproximara a nosotros en milésimas de segundo, sin poder
detenerlo, sin poder esquivarlo, ni manejarlo.
Somos responsables de nuestras
vidas, esclavos de nuestros errores, somos nada más y nada menos que puta masa imperfecta
con responsabilidades, deberes.
viernes, 10 de agosto de 2012
L’adéu més amable en el transcurs de l’últim alè d’existència, ha acabat.
Els seus ulls es fonien entre les quatre parets que ens unien. Sense tocar el seu cos amb la meva mirada, notava perfectament el seu tremolor. La seva essència feia olor en cada racó, i les seves trepitjades eren tan curtes i ràpides que recordava al seu respirar.
martes, 7 de agosto de 2012
lunes, 6 de agosto de 2012
Sí, puede que no se la persona más fuerte;
ni la más valiente o la más decidida. Puede que me equivoque muchas veces, demasiadas quizás... Puede que me de cuenta de lo que quiero cuando ya no lo tengo, que mi lista de caprichos sea larguísima, que mis paranoyas aumenten día sí y día también; que los malos momentos sean muchos, aunque los buenos los superen. Puede que complique lo fácil, que facilite lo difícil, y también puede que tropiece cien mil veces con la misma piedra, pero ten por seguro que siempre me voy a levantar. Siempre.
domingo, 5 de agosto de 2012
*
Y te irás dando cuenta de que nada es para siempre, que todo tiene su final. Te meteran palos, ostias, golpes, pero te levantarás cada vez . Aprenderás a perdonar y a pedir perdón, pero intentarás no hacer nada de lo que tengan que perdonarte. Te sentirás obligada a caminar sin parar, y coger carrerilla sin tener que pensar en nada, tan sólo en respirar.
sábado, 4 de agosto de 2012
Per art de màgia
Ja pots lluitar amb constància, que un dia et fot un cop amb tanta força que et deixa sol en el principi del camí.
domingo, 29 de julio de 2012
miércoles, 6 de junio de 2012
jueves, 31 de mayo de 2012
Suscribirse a:
Entradas (Atom)